À MADAME LA COMTESSE....czyli dedykacje Chopina - 11. FERENC LISZT (1811 – 1886) |
Strona 12 z 18
FERENC LISZT (1811 – 1886)Węgierski kompozytor i pianista, dyrygent, twórca formy muzycznej zwanej poematem symfonicznym. Był również autorem pierwszej monografii o Chopinie wydanej w Paryżu w 1852 r. Liszt studiował grę u C. Czernego i kompozycję u A. Salieriego w Wiedniu. Do Paryża przyjechał w 1823 r. Szybko zyskał sławę doskonałego pianisty i budzącego podziw kompozytora. Koncertował w Paryżu i Anglii. Był kapelmistrzem Wielkiego Księcia Weimaru. Jego dorobek kompozytorski jest imponujący. Tworzył symfonie, 12 poematów symfonicznych, koncerty fortepianowe, sonaty i in. Poznali się z Chopinem w Paryżu jako dwudziestoletni młodzieńcy. Liszt był olśniony twórczością Chopina a Chopin twierdził, że chciałby grać własne utwory tak dobrze jak Liszt. Liszt był człowiekiem żywiołowym, pełnym ekspresji dowcipnym i nieco ekscentrycznym w przeciwieństwie do Chopina wykwintnego, uprzejmego, błyszczącego inteligencją i dowcipem. Wraz z Hillerem tworzyli przez kilka lat nierozerwalną grupę bywającą w salonach paryskiej, również polskiej, arystokracji, gdzie muzykowano i dyskutowano o sztuce. Zazwyczaj w poniedziałki u księcia Adama Czartoryskiego a w czwartki u Platerów. Chopin dedykował „Á son ami F. Liszt” , Etiudy , op. 10 . Liszt przyjął je zafascynowany, jako wyzwanie dla swojego talentu pianistycznego. Prezentowana przez nas etiuda c-moll, nr 12 z tego opusu zwana „Rewolucyjną” wymaga dużej biegłości technicznej od wykonawcy. Powstała w 1831 r., jest obrazem stanu emocjonalnego Chopina upadku powstania listopadowego. W latach późniejszych Chopina zaczęły razić gra i sposób bycia Liszta, który uznawał za pozerstwo. Za całkowite pogwałcenie przez Liszta kodeksu obyczajowego uznał wykorzystywanie mieszkania Chopina do schadzek z piękną żoną Kamila Pleyela. Na skutek intryg i plotek, wieloletniej partnerki życiowej Liszta hr. Marii d`Agoult, doszło do ochłodzenia stosunków między przyjaciółmi. W roku 1865 Liszt przyjął święcenia kapłańskie. Zmarł w 1886 r. w Bayreuth gdzie przebywał zaproszony przez swojego zięcia Ryszarda Wagnera. Posłuchaj fragmentu:
{yoogallery src=[../galerie/wystawa/chopin_11_2010/11/] width=[100]} |